Lame

Af gefnu tilefni og til að svara þessu hér og þessu líka þá skal það tekið fram að Kratabloggið hefur skömm á þessum gerningi.

Frjálslyndir jafnaðarmenn eru fylgjandi opinni og sanngjarnri Evrópu (öfugt reyndar við einangrunarsinnana Vinstri Græna sem vilja ekki vinna með öðrum þjóðum innan ESB, en það er önnur saga).

Jafnframt er það áhyggjuefni að stefna nýrrar ríkisstjórnar sé að bjóða fólk velkomið eingöngu ef það sé fast í viðjum starfsmannaleiga.

Félagsmálaráðherra mun fá orð í eyra á næsta fundi Samfylkingarinnar í Reykjavík.

12. maí og næstu fjögur ár

Ástir samlyndra hjóna?

Í landsfundarályktun Sjálfstæðisflokksins segir meðal annars: „ Landsfundur leggur til að skoðaðir verði kostir þess að færa eignarhald ríkisins á orkufyrirtækjum yfir til einkaaðila, sérstaklega með tilliti til samkeppnis- og jafnræðissjónarmiða.“

Nú er það svo að við vitum öll að landsfundarályktanir eru yfirlýsingar um vilja einstakra flokka. Að loknum kosningum taka við stjórnarmyndunarumræður. Ef Sjálfstæðisflokkurinn verður þá í þeirri stöðu að koma að myndun ríkisstjórnar mun hann þurfa að fá fylgi við þessa hugmynd frá öðrum flokkum. Framsóknarflokkurinn hefur hingað til staðið gegn tilraunum Sjálfstæðisflokksins í þessa veru. Samfylkingin ætlar ekki með þessum hætti að koma orkuauðlindum þjóðarinnar í einkaeigu. Hver er þá tilbúinn?

Í útvarpi í síðustu viku var Katrín Jakobsdóttir, varaformaður Vinstri Grænna, spurð hvort það væri úrslitaatriði við ríkisstjórnarmyndun að koma í veg fyrir einkavæðingu orkufyrirtækjanna. Katrín sagði að það væri mikilvægt stefnuatriði „en það alltaf erfitt að tala um úrslitaatriði þegar kemur að stjórnarmyndunum og slíku“. Í viðræðum VG og Sjálfstæðisflokksins þyrfti um margt að semja „og við þurfum að sjá til en það er mjög skýrt að við teljum nóg komið af einkavæðingu“.

Rangfærslur um atvinnuleysi í ESB ríkjum

Fátt er leiðinlegra en síendurteknar rangfærslur ýmissa aðila varðandi Evrópusambandið.  Ansi margir Íslendingar virðast hafa lært einhverja sleggjudóma um ESB, sem að fólk endurtekur í sífellu án þess að hafa nokkurt fyrir sér í því efni.

Eitt af því, sem heyrðist í framboðsþættinum á RÚV á þriðjudaginn var að Íslendingar ættu ekkert erindi inní ESB, þar sem að ástandið þar væri svo slæmt og sérstaklega það að atvinnuleysið í ESB löndunum væri alls staðar 10-15%. Þessar tölur hef ég heyrt ítrekað frá andstæðingum ESB

Látum það vera hversu fáránlegt það er að gefa í skyn að atvinnuleysi á Íslandi myndi verða fyrir áhrifum af atvinnuleysi í öðrum ESB löndum umfram þau áhrif, sem að frjálsar ferðir vinnuafls með EES, hefur (til að mynda, þá er atvinnuleysi í ríkjum Bandaríkjanna frá 2,0% uppí 7,5%)

En málið er hins vegar að ATVINNULEYSI Í ESB LÖNDUNUM ER EKKI 10-15%! Plís, þjóðrembur og andstæðingar ESB - hættiði að endurtaka þessa vitleysu!

Samkvæmt tölum frá Eurostat þá eru þetta atvinnuleysistölur fyrir ESB löndin (sjá heimild hér - PDF skjal)

Danmörk: 3,4%
Holland: 3,5%
Írland: 4,4%
Kýpur 4,5%
Austurríki: 4,5%
Slóvenía: 4,7%
Eistland: 4,9%
Lúxembúrg 5,0%
Bretland: 5,4%
Litháen: 5,7%
Lettland: 5,8%
Tékkland: 6,4%
Ítalía: 6,5%
Malta: 6,7%
Svíþjóð: 6,7%
Finnland: 7,0%
Danmörk: 7,1%
Rúmenía: 7,3%
(Meðaltal allra þjóðanna): 7,4%
Portúgal: 7,5%
Belgía: 7,7%
Ungverjaland: 7,0%
Búlgaría: 8,2%
Grikkland: 8,6%
Spánn: 8,6%
Frakkland: 8,8%
Slóvakía: 11,0%
Pólland: 11,8%

Talnaglöggir einstaklingar geta séð atvinnuleysið er ekki 10-15% í ESB löndunum. Mesta atvinnuleysið er hjá tveimur þjóðum, sem eru tiltölulega nýgengnar í ESB eftir hræðilega efnhagsstjórn sósíalista í áratugi. Það eru Pólland og Slóvakía, sem eru með 11-12% atvinnuleysi. Þannig að af 27 ESB þjóðum eru 25 þjóðir með atvinnuleysi undir 9%. 8 þjóðir eru með 5% atvinnuleysi eða minna.

En andstæðingar vilja auðvitað alltaf reyna að benda á það versta í ESB. Þegar að kemur að ESB aðild þá fara menn allt í einu að bera okkur saman við Pólland og Portúgal í stað þess að bera okkur saman við þau lönd, sem við viljum vanalega bera okkur saman við. Sem eru einmitt líka flest innan ESB.

(EÖE) 

Ál-geðveiki og endalokin

Ef dæma ætti af viðbrögðum bloggara í morgun mætti ætla að gærdagurinn hafi markað upphafið að endalokum íslensks hagkerfið.  Hafnfirðingar ákváðu í gær að leyfa ekki gríðarlega aukningu á stóriðju í sínu bæjarfélagi. Þeir ákváðu að þeir hefðu það ágætt og að ekki væri endalaust hægt að fórna náttúru landsins og öðrum lífgsæðum fyrir peninga. Þeir ákváðu að það væru aðrir hlutir sem þyrftu að huga að, þegar að stórar ákvarðanir eru teknar, fyrir utan fjármagn, hagvöxt og hag erlendra stórfyrirtækja.

Ég er ekki endilega að segja að ég sé sammála Hafnfirðingum. Ég frekar andvígur fleiri álverum, en þó hefur mér fundist þessi stækkun í Hafnarfirði vera einna skynsamlegust af þessum fjölmörgu álkostum, sem hafa verið í umræðunni, þar sem að í Hafnarfirði er um að ræða fyrirtæki sem hefur starfað hér lengi og væntanlega hagstæðara að hafa færri og stærri álver.

En Hafnfirðingar sögðu nei og ég skil það að mörgu leyti. Þeim var sagt að bærinn fengi 500 milljónir - um 300.000 á hvern íbúa - en þeir sögðu nei takk. Þeir ákváðu að það væri annað, sem væri mikilvægara. Þetta virðast sumir ekki geta skilið - þeir geta ekki skilið af hverju fólk ætti að kjósa útaf einhverju öðru en buddunni.

* * * 

Svo virðist vera sem að fylgismenn ríkisstjórnarflokkanna séu alveg bandbrjálaðir útaf þessari höfnun. Ég veit ekki hvort að margir þeirra hafi verið að drekkja sorgum sínum í Campari í gærkvöldi, en ummælin á moggablogginu eru mörg hver hreint mögnuð. Ég tók saman nokkur komment (feitletranir mínar).

• Já nú getur hnigunin hafist. Það verður aldrei neitt “alræði öreiganna” nema auka fátækt almennilega.

• En það góða er að nú geta Hafnfirðingar einbeitt sér að grænni framtíð í formi prjónaskapar og álíka iðnaði

• Stjórnmálamenn eru kosnir til þess að stjórna. Þegar þeirra nýtur ekki lengur við tekur múgur götunar að sér stjórnina.

• Nú hefur lýðurinn takið afstöðu og meirihlutinn vill ekki samþykkja stækkun álversins í Straumsvík. Mikið slys, líklega bara umhverfisslys.

• Sá hópurinn sem helst barðist gegn stækkuninni, sér heiminn rétt eins og félagi Davíðs fyrir westan. Sá heitir George Dobbljú Bush

• þetta er svartasti dagur Íslandssögunar.

• Jæja þá er það nú loksins staðfest að rétt rúmlega helmingur Hafnfirðinga eru Hálfvitar ef marka má þessa niðurstöðu úr álverskorsningunum.

• Að mínu mati er þetta mjög svo svartur dagur fyrir Hafnfirðinga því að þetta hefur ekki bara áhrif á álverið heldur MÖRG önnur fyrirtæki í HFJ sem að fara líklega á hausinn og þetta gæti orðið til þess að Hafnarfjörður verði draugabær…

• Þetta náttúrlulega gekk ekki lengur. Endalaus velmegun, vöxtur og hagsæld öllum til handa. Atvinnuleysistölur langt undir ?eðlilegum? mörkum. Það varð bara að koma böndum á framþróunina og það tókst. Til hamingju Hafnfirðingar!

• Álverið tapaði - fólkið í landinu tapaði.

Þetta er magnað. Ólíkt því sem hefur verið haldið fram á mörgum bloggsíðum, þá var ekki kosið um “framfarir” í gær. Það var kosið um stækkun á álverksmiðju. Fjölmargar aðrar þjóðir hafa búið við “framfarir” án þess að hafa til þess möguleika á að selja rafmagn á lágmarksverði. Þetta fólk hefur stuðlað að framförum með því að mennta íbúana og með því að búa svo í haginn í efnahagslífinu að heillandi sé fyrir einstaklinga að stofna fyrirtæki.

En á Íslandi virðast margir hægri menn telja að eina leiðin áfram sé með álbræðslu. Eina leiðin til “framfara” er sú að ríkið búi til einhverjar stórar hugmyndir um hvernig eigi að leysa öll vandamálin með pennastriki. Umræðin er orðinn einsog einhvers konar “bizarro world” þar sem upp er niður og hægri menn berjast fyrir stalinískum stóriðju”lausnum” á meðan að vinstri menn reyna að stoppa þá.

Þetta kemur líka að einhverju leyti fram hjá ungu fólki í dag. Það vilja allir vinna í bönkum, allir hjá stórfyrirtækjum. Ólíkt því sem er í Bandaríkjunum þar sem allir vilja sjálfstætt og “small business owner” er kóngur, þá er stórfyrirtækjum hampað á Íslandi. Það er hálfpartinn hallærislegt að vinna að einhverju litlu, og orðið athafnamaður hefur í margra huga frekar neikvæðar merkingar.

* * *

Það allra furðulegasta við þetta er þó sú krafa frá mörgum Sjálfstæðismönnum að aðrir flokkar skýri það út hvað eigi að koma í staðinn fyrir álver. Það er einsog að þetta fólk geri sér ekki grein fyrir því að það er ekki hlutverk stjórnmálaflokka í markaðshagkerfi, að finna upp atvinnugreinar til að skapa atvinnu útum allt land. Það er hlutverk ríkisvaldsins að skapa bestu hugsanlegu aðstæður til þess að einka-aðilar geti stofnað fyrirtæki og skapað atvinnu á landinu, en ríkið á ekki að búa til fyrirtækin og atvinnuna.

Það sem þetta fólk gleymir líka er að skýra út er hvað eigi að gera á eftir Húsavík. Ok, reddum Húsvíkingum með álveri. Þá erum við búin að redda tveim sveitarfélögum með álverum. En hvað eigum við svo að gera? Hvernig verksmiðjur eigum við að reisa þegar það koma upp vandamál á Ísafirði og á Höfn? Loðdýrarækt kannski?

Staðreyndin er auðvitað sú að það að nota nánast alla virkjanlega raforku á Íslandi í aðgerðir til að bjarga litlum sveitarfélögum útá landi er stórkostlega skammsýnt - og það að vera á móti því er ekki það sama og að vera á móti “framförum”. Nei, ég er ekki með neinar patent lausnir á þessum málum, enda hefur það enginn einn maður. Lausnin er að skapa hérna aðstæður til að fólkið geti bjargað sér sjálft. Að skapa hér aðstæður til þess að einstaklingurinn geti blómstrað. þar sem að lítil fyrirtæki geti tekið lán á eðlilegum vöxtum til þess að þeir geti komið hugmyndum sínum í framkvæmd. Meira að segja Davíð Oddson áttar sig á því að ef við viljum halda þessari þensluhvetjandi stóriðjustefnu áfram, þá mun það bitna á annarri uppbyggingu í landinu.

Nei, hugmyndir Ómars um eldfjallagarð eða einhver prjónastofa í Hafnarfirði, eða lítið fyrirtæki í ferðaþjónustu á Höfn, munu ekki koma í stað fyrir álver ein og sér. En ef að ríkið skapar aðstæður fyrir þessu fyrirtæki til að vaxa og dafna, þá getum við skapað hér fjölbreytt og áhugavert atvinnulíf, sem við getum verið stolt af. Atvinnulíf þar sem við getum ekki bara skilað hagsæld til næstu kynslóða, heldur líka stórum hluta af ósnertri náttúru landsins. Það væru svo sannarlega framfarir, sem við gætum öll verið stolt af.

(EÖE) 

Erfið ákvörðun en nauðsynleg

Gamli góði Villi ræður Hrafn Jökulsson

Steinunn Valdís Óskarsdóttir skrifar á heimasíðu sína hvað bar helst til tíðinda á fundi Borgarráðs í dag og m.a. segir hún:

Að lokum var það upplýst að Borgarstjóri hefði ráðið Hrafn Jökulsson til sex mánaða til borgarinnar til að undirbúa skákakademíu Reykjavíkur.

Í ljósi þessa er ágætt að rifja upp skrif Hrafns Jökulssonar í aðdraganda borgarstjórnarkosninganna fyrir rúmi ári síðan, en þá hafði hann þetta að segja um athafnastjórnmálamanninn:
 

Ég hef kynnst Vilhjálmi Þ. Vilhjálmssyni vel í störfum hans á vettvangi Reykjavíkurborgar og engum treysti ég betur til þess að koma höfuðborg landsins úr þrátefli hagsmunapots og flokkadrátta, rífa hana upp úr stöðnun undanfarinna ára og leysa úr læðingi það afl, sem í borgarbúum býr, til þess að við getum saman byggt betri borg.

Staksteinar Morgunblaðsins tóku málið upp daginn eftir:

Ekki verður annað sagt en Hrafn Jökulsson, hinn kunni skákfrömuður, hafi leikið óvæntan leik á taflborði stjórnmálanna í grein hér í Morgunblaðinu í gær.

Það er gott að eiga gamla góða Villa að. Sér í lagi þegar losa á Reykjavíkurborg undan gæluverkefnum og sérhagsmunagæslu.

90% lánin voru mistök

Eins og flestir muna var eitt aðal kosningaloforð Framsóknarflokksins fyrir síðustu kosningar 90% húsnæðislán. Þeir stóðu við stóru orðin og varð það til þess að fasteignaverð hækkaði verulega á kjörtímabilinu. ... gríðarlegt framboð af lánsfjármagni er án efa aðal ástæða ört hækkandi fasteignaverðs. 90% lán íbúðalánasjóðs var pólitísk ákvörðun ríkisstjórnarinnar og í kjölfarið fóru bankarnir að keppa um kúnnana og buðu jafnvel 100% lán á tímabili. Það er alveg deginum ljósara að 90% lánin voru mistök.

Skrifar Guðríður Arnardóttur bæjarfulltrúi í Kópavogi. 

Á morgun hefst flokksþing Framsóknarflokksins. Hvað ætli flokkurinn draga upp úr hattinum að þessu sinni?

Neyslustýring

Fulltrúi Vinstri Grænna kom fram í Kastljósinu í gærkvöldi og lagði til að ríkið hlutaðist enn frekar til um það hvað Íslendingar borða og drekka með því að auka neyslustýringu skatta.

Fulltrúi Samfylkingarinnar, Ágúst Ólafur sat hinum megin við borðið.  Að mínu mati sýnir þátturinn mikinn mun á þessum tveim flokkum, sem skilgreina sig vinstra megin við miðju íslenskra stjórnmála.  Einn flokkurinn treystir fólki.  Hinn flokkurinn vill stanslaust hafa vit fyrir almenningi.  Því miður er afskaplega stutt í forsjárhyggjuna hjá Vinstri Grænum.

- EÖE 

Mogginn í ham: Blár, svo bleikur og nú grænn

Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar um ótrúlega ,,fréttaskýringu" á forsíðu Morgunblaðsins í dag: 

Hversu trúverðugt er það þegar Sjálfstæðisflokkurinn segist vera orðinn grænn flokkur eftir allt sem er á undan gengið í stóriðjumálunum?

Hversu trúverðugt er það þegar Sjálfstæðisflokkurinn segist vera orðinn bleikur flokkur eftir allt sem er á undan gengið í jafnréttismálum? Má þar nefna ítrekuð brot ráðherra flokksins á jafnréttislögum við stöðuveitingar, 18-4 úrslitin árið 2003 (þ.e. 4 þingkonur og móti 18 körlum), engan árangur í baráttunni gegn kynbundum launamun á valdatímanum samkvæmt þeirra eigin skýrslu o.s.frv.

Í gær ritaði Dofri Hermannsson um ,,fréttaskýringu" Agnesar Bragadóttur sem birtist á forsíðu blaðsins.

Það er alveg frábært að sjá hinn rétta lit Moggans koma í ljós en þegar nálgast kosningar er hann sama flokksblaðið og hann var hér á árum áður. ... Ég vissi að Sjálfstæðisflokkurinn stendur illa en að hann standi svo höllum fæti að Mogginn þurfi að beita fyrir sig svona fornaldarvinnubrögðum í anda gömlu flokksblaðanna - það vissi ég ekki. Þegar vel er að gáð eru það hins vegar fréttir dagsins af forsíðu Moggans.

Sjallar í Reykjavík v.s. Sturla

Helgi Hjörvar ritaði fína grein í vikunni í Blaðið þar sem hann fjallaði um samgöngumál og rýrann hlut Reykvíkinga í samgönguáætlun sem nýverið var kynnt og lögð fyrir Alþingi.

...Sturlu Böðvarsson, sverð Sjálfstæðisflokksins sóma og skjöld í samgöngumálum, kynna framtíðaráætlanir sínar. Ekki hélt ég að fyrir okkur Reykvíkinga gæti vont versnað í þeim efnum, enda erum við vondu vön af samgönguráðherrum Sjálfstæðisflokksins. Þeir láta okkur greiða langstærsta hluta bensíngjaldanna en verja aðeins einum þriðja þeirra til samgöngubóta hjá okkur. Í nýrri samgönguáætlun versnar þetta enn og er engu líkara en að í þingflokki Sjálfstæðismanna sé enginn Reykvíkingur svo algjörlega eru verkefnin hér hundsuð.

,,Margt, nýtt, ungt og flott fólk"

„Það er margt, nýtt, ungt og flott fólk í flokknum, með ferskar hugmyndir sem ég sé ekki hjá hinum flokkunum og sérstaklega ekki hjá mínum fyrrverandi flokki Sjálfstæðisflokknum.“ Hann nefnir vilja til að búa ungum fyrirtækjum hagstæðari skilyrði og „sterkari framtíðarsýn, sérstaklega í grænu málunum. Fagra Ísland þarf að ná fram að ganga.“

Sagði Reynir Harðarson, stjórnarmaður Framtíðarlandsins og stofnandi CCP, í Morgunblaðinu í gær. Reynir skipar 6. sæti framboðslista Samfylkingarinnar í Rvk.-Suður. Fjölmörg önnur áhugaverð nöfn er að finna á framboðslistum flokksins í Reykjavík eins og t.a.m. Sólveig Arnardóttir leikkona sem einnig hefur látið til sín taka í Framtíðarlandinu, Margrét Kristmannsdóttir formaður Félags kvenna í atvinnurekstri, Bergur Felixson fyrrv. framkvæmdastjóri Leikskóla Reykjavíkur, Lárus Ýmir Óskarsson kvikmyndaleikstjóri og söngkonan Ragnheiður Gröndal.

Heiðurssæti framboðslistanna skipa Guðrún Halldórsdóttir fyrrv. skólastjóri Námsflokka Reykjavíkur og fyrrv. þingmaður Kvennalistans, Bryndís Hlöðversdóttir fyrrv. þingflokksformaður Samfylkingarinnar, Grétar Þorsteinsson forseti Alþýðusambands Íslands og Guðrún Ögmundsdóttir alþingismaður.

Álagið sem fylgir því að vera frammari

Ingvar Gíslason er maður einn er var þingmaður Framsóknarflokksins og ráðherra menntamála 1980-83 í ríkisstjórn Gunnars Thoroddsen, þáverandi varaformanns Sjálfstæðisflokksins. Ríkisstjórnina myndaði Gunnar með Framsóknarflokknum og Alþýðubandalaginu í félagi við nokkra þingmenn Sjálfstæðisflokksins en í algjörri óþökk Sjálfstæðisflokksins.

Hvað um það. Ingvar þessir skrifar grein í Fréttablaðið í dag um álagið sem fylgir því að vera félagi í Framsóknarflokknum. Sér í lagi viðhorfið sem mæti flokknum í borg óttans - Reykjavík.

Ingvar ritar:

Ég hafði ekki verið lengi í Reykjavík þegar ég fór að finna fyrir pólitískum fordómum á mínu eigin skinni. Fúslega hafði ég samþykkt þá beiðni að nafni mínu væri raðað ofarlega á lista sem framsóknarmenn í háskólanum stóðu að í stúdentaráðskosningum haustið 1947. En þá brá svo við að ýmsir málkunningjar mínir úr Reykjavík lýstu furðu sinni og sögðust ekki trúa því að ég væri ,,frammari"!

Ekki er langt síðan að oddviti og jafnframt eini bæjarfulltrúi Framsóknarflokksins í Kópavogi, Ómar Stefánsson, kvartaði sárann yfir einelti og því illa umtali sem flokkurinn hefði ,,lent í" og fordæmdi barmmerki sem Vinstri grænir voru duglegir að dreifa í kosningunum sl. vor - ,,Aldrei kaus ég framsókn!

Já, það er ekki tekið út með sældinni að vera frammari.

Þriðji hver eldri borgari þarf að lifa undir fátæktarmörkum

Ágúst Ólafur Ágústsson fjallar um málefni eldri borgara á vefsíðu sinni:

Þriðji hver eldri borgari þarf að lifa undir fátæktarmörkum. Þriðji hver! Þetta er ekki lítill hópur. Þá berast ítrekað fréttir af eldri hjónum sem hafa verið aðskilin vegna skorts á búsetuúrræðum. Maður kemst ekki hjá því að verða nokkuð reiður að heyra af slíku.

Samfylkingin hefur alltaf sett málefni eldri borgara á oddinn. Fyrsta þingmálið okkar í haust og fyrri ár hefur iðulega verið um kjaraaukningu fyrir eldra fólkið í landinu. Þessi mál okkar eru hins vegar ætíð svæfð í nefndum eða beinlínis kosið gegn þeim.

Er ekki kominn tími á eitthvað gerist í þessum málaflokki?

Geir Hilmar Haarde, sætasta stelpan á ballinu og óléttan í Byrginu

Illugi Jökulsson skrifar í Blaðið í dag góðan pistil um ,,slysin" sem henda forsætisráðherra þjóðarinnar - Geir H. Haarde.

Um sætustu stelpuna á ballinu og varaskeifuna sem gerir sama gagn að mati Geirs skrifar Illugi:

Þetta hljómaði svona eins og eitthvað sem bólugrafinn töffari á táningsaldri segir klukkan korter í þrjú. En Geir Hilmar Haarde er á sextugsaldri. Og hann er forsætisráðherra þjóðarinnar. Og hann var að tala um varnar- og öryggismál.

Og um splúnkunýja karlrembuyfirlýsingu Geirs um konurnar sem beittar voru líkamlegu og andlegu ofbeldi í Byrginu - ,,Auðvitað er ekki hægt að fullyrða að þessar stúlkur hefðu ekki orðið barnshafandi hvort eð er..." - segir Illugi:

Og hvað átti þessi athugasemd svosem annað að þýða? Átti þetta að vera gilt sjónarmið í alvöru umræðu? Ha, þúsundum kvenna nauðgað í stríðinu í Júgóslavíu? Jú, að vísu, en auðvitað er ekkert hægt að fullyrða að stúlkunum hefði ekki verið nauðgað hvort sem er. Hundrað manns sprengdir í loft upp daglega í stríðinu okkar í Írak? Æjú, en það getur vel verið að það fólk hefði dáið hvort eð var.

Geir Hilmar Haarde forsætisráðherra verður ósköp einfaldlega að skýra þessi orð sín, og hann verður umfram allt að biðja stúlkurnar sem misnotaðar voru í Byrginu afsökunar.

Álafosskvosin og VG

Kristín Svava Tómasdóttir háskólanemi skrifar um Álafosskvosina og umhverfisstefnu Vinstri grænna:

Álafosskvosin er eini fallegi staðurinn í þessu annars ljóta bæjarfélagi, Mosfellsbæ. Mér finnst kannski fullmikið gert úr mikilvægi þess að hljómsveitin Sigur Rós hafi kyrrð og næði til tónlistaræfinga, en burtséð frá því þá ríkir í kvosinni kyrrð og næði, þar er gróið útivistarland, minjar um íslenska iðnaðarsögu og eitt stykki friðlýst á. Samkvæmt bæjaryfirvöldum hefur verið lögð áhersla á það í hönnun vegarins að hann „valdi sem minnstri röskun á umhverfi, hljóðvist og útsýni“. Í fyrsta lagi: hljóðvist? Í öðru lagi: hvernig sem þessi vegur er hannaður þá verður því ekki breytt að hann liggur svo að segja beint ofan í kvosina og verði hann ekki byggður inni í hljóðeinangruðu röri og þar að auki gerður ósýnilegur, þá mun hann valda heilmikilli röskun á „hljóðvist“ og útsýni.

Mosfellsbær er eina sveitarfélag landsins þar sem Vinstri grænir eru í meirihlutasamstarfi. Ætli þetta sé forsmekkurinn af umhverfisstefnu flokksins, komist hann til valda annars staðar? Mér finnst þetta allavega ekki lofa góðu. Þetta stjórnmálapakk sökkar svo feitt upp til hópa að ég gæti ælt.

Snillingar Davíðs

Við Íslendingar njótum þeirra "forréttinda" (kaldhæðni að hætti Davíðs) að hafa sennilega pólitískasta Seðlabankastjóra í heimi.  Í flestum öðrum löndum er embætti Seðlabankastjóra virðingarstaða þar sem menn sitja sem njóta virðingar innan fjármálaheimsins, sem og meðal almennings.  Oftast reyna menn að ráða í þetta starf menn sem eru yfir dægurþras hafnir og geti því gefið Seðlabanka landsins trausta ímynd.

Á Íslandi er þetta embætti hins vegar notað til að koma gömlum stjórnmálamönnum í þægilegar stöður.  Gallinn við það fyrirkomulag er sá að seðlabankastjóri verður aldrei yfir dægurþras hafinn og traust almennings á bankanum verður minna.  Nú er það til að mynda svo að núverandi Seðlabankastjóri getur lítið gagnrýnt hagstjórn einsog slíkir stjórar ættu að gera, án þess að gagnrýna um leið þá stefnu sem hann skapaði.

Davíð Oddson er líka enn stjórnmálamaður og sýna afskaplega barnaleg ummæli hans í kvöldfréttum í gær það greinilega.  Davíð segir:

Það er nú bara þannig að sumir hafa verið að segja að við verðum að taka upp evru, annars verði hagvöxtur minni - ég hef heyrt suma snillingana segja það.

Þetta er alveg afskaplega hallærislegt.  Fyrir þá sem heyrðu ekki viðtalið og geta ekki lesið kaldhæðnina útúr textanum, þá var það augljóst að með "snillingum" þá átti Davíð við að þarna væru vitleysingar að tala.  Gleymum því hversu kjánalegt það er að Seðlabankastjóri skuli láta svona útúr sér og einbeitum okkur fyrst að því sem hann segir "snillingana" hafa sagt.   Það er, að upptaka evru sé til að auka hagvöxt.

Nú hef ég fylgst ansi vel með umræðunni, en ég man hreinlega ekki hvar það er minnst á það að upptaka evru geti aukið hagvöxt. 

Getur einhver bent mér á það hvaða "snillingur" sagði það og við hvaða tilefni?

Það er ekkert mál að vinna rökræður ef menn gera andstæðingum sínum upp skoðanir.  Hagfræðingar hafa bent á ótal rök fyrir upptöku evru - og Davíð ætti frekar að eyða tíma sínum í að andmæla þeim í stað þess að gera þeim upp nýjar skoðanir. 

(EÖE) 

Bankar, borgarráðsformaður og borgarstjóri = óeðlileg tengsl

Með stuttu millibili hefur verið sagt frá því í blöðunum að tveir valdamestu kjörnu fulltrúar borgarbúa, þeir Björn Ingi Hrafnsson og Vilhjálmur Þ. Vilhjálmsson hafi verið í lúxusboðsferðum til útlanda á vegum bankanna.

Kratabloggið furðar sig á því að þetta hafi ekki vakið meiri athygli og því að formaður borgarráðs og borgarstjórinn í Reykjavík skuli ekki hafa verið krafðir skýringa á þessari háttsemi sem víðast hvar myndi verða að hneykslismáli (og í Svíþjóð vafalaust leiða til afsagna).

Það kom fyrst fram fyrir u.þ.b. tveimur vikum að Vilhjálmur borgarstjóri hafi flogið til Lundúna í boði Landsbankans og hafi m.a. fylgst með Arsenal-leik í einkastúku bankans á Emirates-vellinum. Það kom fram á sama stað að Landsbankinn væri viðskiptabanki borgarinnar.

Síðan kom fram í einu dagblaðanna í gær að Birni Inga, formanni borgarráðs, hafi ásamt 200 helstu forstjórum og fjárfestum landsins verið boðið í lúxusferð til þessarar sömu borgar og notið þar alls kyns dýrindis veiga í boði Kaupþings.

Það er ekkert leyndarmál að svona viðgjörningur er hugsaður af bönkunum til að reyna að afla sér viðskiptavildar. Það sér hvert mannsbarn að bankinn gerir þetta í hagnaðarskyni og engu öðru. Það er heldur ekkert við því að segja þegar um er að ræða viðskipti tveggja einkaaðila. En þegar viðskiptin sem bankinn ásælist eru við borgarbúa þá er hin eina rétta leið að þeir sýni þann áhuga með því einfaldlega að bjóða sem hagstæðust kjör og að viðskiptin séu ákveðin með formlegu útboðsferli.

Fullyrða má að þorri skattgreiðenda vilji að kaup á þjónustu fyrir þeirra peninga hafi sem minnst með það að gera hverjum af embættismönnum borgarinnar sé boðið í lúxusferðir.
Það er að okkar mati jafnvel enn alvarlegra að borgarstjórinn skuli þiggja slíka "greiða" af banka sem er í miklum viðskiptum við borgina.

Töluverð gagnrýni kom fram á það á sínum tíma að Geir H. Haarde, þáverandi fjármálaráðherra, skyldi hafa þegið boðsferðir í laxveiði af ákveðnum banka. Málinu var hins vegar lítið sem ekkert fylgt eftir af fjölmiðlum. Og engar reglur virðast vera í gildi um hvaða gjafir/sporslur/greiða kjörnir fulltrúar og embættismenn megi taka við. Reyndar má fara enn lengra aftur og benda á að fyrrum borgarstjóri, Ingibjörg Sólrún Gísladóttir, fékk líka á sig vænan skammt af gagnrýni á sínum tíma fyrir að þiggja boðsferð frá Mitsubishi til Japan. Dæmin eru því miður mýmörg.

Það þekkist varla nokkurs staðar í hinum vestræna heimi að ekki séu til neinar reglur um þessa hluti. Víðast hvar eru þvert á móti þær svo strangar að bannað er þiggja nokkuð yfir ákveðinni fjárhæð sem jafngildir þá u.þ.b. nokkur þúsund íslenskum krónum.

Lítið þýðir að halda því fram að bankar væru að splæsa svona miklu á akkúrat þessa sömu menn, nema einmitt af því að þeir gegna trúnaðarstörfum fyrir hönd almennings. 

En burtséð frá öllum reglum þá er það auðvitað mikill dómgreindarbrestur af hálfu þessara manna að þiggja þessar ferðir. Þeim er sjálfum fyrir bestu að þetta verði bara bannað. Með því að leyfa sér að taka þátt í þessum leik með bönkunum og öðrum sem kunna að vera að "tríta" þá eitthvað þá gefa þeir færi á sér og búa til andrúmsloft tortryggni.

Björn Ingi ætti að vera farinn að þekkja hvernig er að vera í stjórnmálaflokki sem allur þorri þjóðarinnar tortryggir.

Og Vilhjálmur býður heim alls kyns óþarfa samsæriskenningum með því þiggja góðgerðir frá Landsbankanum aðeins nokkrum vikum áður en hann mun taka þátt í að ákveða hvort eigendum bankans, Björgólfsfeðgum, verði seld ein merkilegasta fasteign í Reykjavík: Fríkirkjuveg 11. Þar mun samkvæmt fréttum ekki aðeins eiga að horfa til þess hver bjóði hæst í eignina heldur verði aðrir huglægir þættir látnir ráða.

Er borgarstjórinn þá orðinn vanhæfur?

Burt með okrið! Við eigum ekki að sætta okkur við þessa dýrtíð

Talsverð umræða er nú um okursamfélagið sem við búum í. Samfylkingin hefur lengi bent á hversu galið það er að íslenskur almenningur þurfi að borga eitt hæsta matvælaverð í heimi, eitt hæsta lyfjaverð í heimi, eitt hæsta bensínverð í heimi og eina hæstu vexti í heimi. Við eigum ekki að sætta okkur við þessa dýrtíð. Það þarf pólitískan vilja til að breyta ástandinu og hann skortir hjá ríkisstjórninni. Hún hefur haft 12 ár til að taka á málinu.

Óboðlegar skoðanakannanir

Egill Helgason þáttastjórnandi skrifar um nýlegar skoðanakannanir á svæði sínu á Vísi.is

Skoðanakönnun sem Blaðið birtir í morgun byggir á um það bil 300 manns. Úrtakið í könnuninni er 750. Svarhlutfallið er 88 prósent. Af þeim taka 53 prósent afstöðu. Þetta er ekkert til að byggja neina umræðu á. Enda virðist sumt í könnuninni vera alveg út úr kortinu - til dæmis 45,4 prósenta fylgi Sjálfstæðisflokksins. ... Er ekki ástæða til að biðja þá sem gera skoðanakannanir að vanda sig, eða sleppa því ella? Það eru að koma kosningar - og á þeim tíma er viss ábyrgðarhlutur að framkvæma skoðanakannanir. Því þær eru að vissu leyti skoðanamótandi. ... Menn hljóta líka að gera kröfu um að vinnubrögðin séu almennileg, ekki bara hippsum happs.

Guðmundur Steingrímsson frambjóðandi Samfylkingarinnar gantast með seinustu kannanir og segir framboðslista Óákveðinna vera á blússandi siglingu.

Einhvern tímann lagði ég til í hálfkæringi í góðra vina hópi að árangursríkast í pólitík væri líklega að bjóða fram lista óákveðinna. Óákveðnir myndu rúlla upp hvaða kosningum sem er. Nógu mikið fá þeir alla vega í skoðanakönnunum. Þeir eru með um og yfir 40% fylgi....

Samfylkingin í fyrsta, öðru og þriðja sæti

Fyrir helgi stóðu Samtök Sprotafyrirtækja og Samtök Iðnaðarins fyrir svonefndu Sprotaþingi sem hátt í 200 manns sóttu í Laugardalshöllinni. Þingflokkum stjórnmálaflokkanna var boðið að mæta á þingið með 1-3 þingmál sem miðuðu að eflingu nýsköpunar- og þróunarstarfs hér á landi. Tillögurnar voru gagnrýndar af fagaðilum og í lokin var kosið um hvaða tillögur þóttu bestar. Fyrir þingflokk Samfylkingarinnar mættu Ágúst Ólafur Ágústsson varaformaður flokksins, Katrín Júlíusdóttir þingmaður og Dofri Hermannsson framkvæmdastjóri þingflokksins.

Dofri skrifar á vefsíðu sína:

Við mættum til leiks með þrjár tillögur alls, tvær úr Hátækniáratugnum og heildartillöguna til að sýna að við vitum að hér þarf að taka á málum með heildstæðum hætti. Mat þeirra tæplega 200 gesta Sprotaþingsins á því hvaða þrjár tillögur væru bestar voru eftirfarandi:

   1. Tillaga Samfylkingarinnar um að stórefla Rannsóknar- og Tækniþróunarsjóð
   2. Tillaga Samfylkingarinnar um að koma upp endurgreiðslukerfi á R&D kostnaði
   3. Tillaga Samfylkingarinnar um Hátækniáratuginn

Tillögur annarra flokka voru líka margar góðar en gestir Sprotaþings höfðu á orði að Samfylkingin hefði lagt mun meiri vinnu í sínar tillögur en aðrir þingflokkar. E.t.v. er eitthvað til í því. Alla vega hefur Samfylkingin lagt mikla vinnu í að finna leiðir til að búa Nýja atvinnulífinu sem best skilyrði. Hér fylgir hugur máli.