Löglegt en siðlaust

Er frasi sem gjarnan er kenndur við Vilmund Gylfason og var hluti af þjóðfélagsgagnrýni hans á 8. og í upphafi 9. ártugar seinustu aldar. Gott er að hafa gagnrýni hans í huga í tengslum við umræðuna um biðlaun bæjarstjóranna fráfarandi Kristjáns Þórs Júlíussonar á Akureyri og Stefaníu Katrínar Karlsdóttur í Árborg.

Ekki eru allir á eitt sáttir með útskýringar Kristjáns Þórs og þá ákvörðun hans að þiggja sex mánaða biðlaun.

Hlynur Hallsson, varaþingmaður Vinstri grænna, segir:

Er þetta ekki eitthvað einkennilegt? Var það semsagt Samfylkingin sem sagði bæjarstjóranum upp? En nú er Kristján Þór ekkert að hætta, hann verður forseti bæjarstjórnar. Verður hann þá á tvöföldum launum? Og svo verður hann væntanlega þingmaður eftir þann 12. maí í vor og þá einnig á þingmannslaunum. Verður hann þá á þreföldum launum í maí og júni. Er þetta ekki einum of... eða jafnvel tveimur of.... eða bara þremur of? Talandi um löglegt en siðlaust.

Stjórnarmaður í félagi ungra sjálfstæðismanna í Garðabæ segir þetta um ákvörðun flokksfélaga síns:

Eins og Kristján Þór hafi ekki verið búinn að hugleiða að gefa kost á sér til þingsetu þegar hann undirritar framlengingu á starfssamning sínum að loknum sveitastjórnarkosningum?

Ég fæ ælu í hálsinn við það að lesa þessar aumu og lélegu afsakanir sem hann týnir til. Þessir sveitastjórnarmenn eru meira og minna siðlausir upp til hópa.

Halldór naut ekki biðlaunaréttar sem bæjarstjóri á Akureyri